Columnist Nancy-Els gaat op de barricade voor onze jongeren: ‘Veroordeel ze niet als ze vallen, maar help ze overeind’

Ik geloof in jonge mensen. In dat ze graag de beste versie van zichzelf willen zijn. In dat ze leergierig zijn. In dat ze net zo zijn als wij. Graag willen leren. Willen bloeien. Zich willen ontwikkelen. Al lijkt het soms nog zo van niet.

Als je uitgaat van vertrouwen krijg je een heel ander beeld dan wanneer je uitgaat van wantrouwen. Want waar je van uitgaat, zal altijd bevestigd worden. We zien wat we willen zien. Kijk je vanuit angst, wantrouwen? Dan zul je die bevestigd zien. 

Maar weet je wat? Als je uitgaat van vertrouwen, kun je ineens heel andere dingen zien. Je ziet niet alleen andere dingen, jouw vertrouwen verplicht. Vertrouwen verplicht oneindig veel meer dan wantrouwen. Vertrouwen beschamen is heel moeilijk. Aan allebei de kanten. Wees je hiervan bewust. Als we jonge mensen vanuit vertrouwen tegemoet treden en ze hélpen die beste versie van zichzelf te worden, krijgen we meer terug en kunnen zij meer geven dan we dachten wat mogelijk was. 

Als mensen in je geloven, stel je ze liever niet teleur. Zo werkt dat nou eenmaal. Voor ons. Voor hen.

Dus laten we vanuit vertrouwen met ze omgaan. Ze helpen te leren wat ze nog moeilijk vinden. Laat ze fouten maken. Niets is leerzamer dan het maken van fouten. Gun ze hun fouten. Gun ze de lessen die ze ervan zullen leren. 

Ontwikkeling is een reis van vallen en weer opstaan. Veroordeel het vallen niet, maar help ze weer overeind. Dat is het beste wat je voor je kind kunt doen. 

Nancy-Els de Jonge