Afbeelding
Jack Hage

Column: Mislukt...

13 september 2021 om 14:32 Column

En dan had ik me veertien dagen geleden nog zo voorgenomen om in de columns voor september mij weer meer te verdiepen in de plaatselijke Ermelose gemoederen. Er is momenteel veel te volgen. De scholen zijn weer begonnen, de politiek moet weer besluiten gaan nemen, ondernemers krijgen meer vrijheden en er is nog veel meer. Kerken mogen ook weer meer. Altijd mooi dat ook in die hoek er weer meer mogelijk is. Sportverenigingen wilde ik gaan vragen hoe ernstig de gevolgen van de afgelopen tijd zijn. 

Die corona heeft er in gehakt. Enfin, beste lezer, de al beschreven komkommertijd was en is... overgegaan in doen en besluiten. Zo wilde ik ook graag de voorgenomen mobiliteitsvisie van onze gemeente volgen en kijken in hoeverre de inwoners van Ermelo zélf gaan meedenken. ‘Ermelo gaat !’ is geïntroduceerd. 

Ook leek het me leuk af en toe een berichtgeving over onze verhuizing te vermelden. Verhuizen is niet niks. Sauzen, timmeren, elektra aanleggen, een andere werkplaats inrichten en dat allemaal binnen een strak bedacht planning. Dan ben je blij, opgetogen – want je hebt immers de sleutel en van je nieuwe woning- en je oude stek moet leeg opgeleverd worden. Hulptroepen worden ingeschakeld, tijdstippen worden ingevuld en dat alles om er voor te zorgen dat je jezelf ‘niet over de kop loopt’ en ook nog enigszins op een normaal tempo je werkzaamheden kunt doen. 

Maar toen gebeurde het. Boem! Planning weg, alles mislukt, familie leden die maar moesten zien hoe een keuken af te bouwen, kortom; chaos en twijfel. Dan lig je ineens in het ziekenhuis. De eerste dagen ben je te ziek en te suffig om je druk te maken dat je er niet bent. Hoge koorts verlamd een mens. En dan begint het door te dringen in je warrige hoofd; ,,Ik heb een probleem”. Niet alleen ik maar een heel gezin. Zo ook de mensen die als een radertje in de hele planning meedraaiden. Je ging er vanuit dat een verhuizing als deze - als een geoliede machine zou lopen. Ons leuke krantje nog ingelicht dat hier alles ‘op zijn gat lag’ want een column naar de redactie verzenden lukte me ook niet. 

Natuurlijk weet ik dat er veel op te lossen is in het leven. We gaan gewoon improviseren. Dan maar spullen opslaan en voorlopig het belangrijkste klaar. Ik bedoel een slaapkamer kan ook later. Is er een muur nog niet netjes...jammer dan, ‘s nacht heb je toch je ogen dicht. Ik ben er weer en krabbel weer op. Het voelt goed weer iets te kunnen doen. ,,Rustig aan hoor” zeggen liefdevolle mensen dan tegen je. Ik weet het, maar de kaboutertjes maken die woning niet af...

Jack Hage Sr.  

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie