Muze Lies bezoekt graf op Ameland

ERMELO - De 95-jarige Lies Berkhof-Hulleman uit Ermelo ontdekt tijdens haar verhuizing naar woonzorgentrum Kroondomein, een houtskoolportret van haarzelf als 20-jarige jonge vrouw. Gemaakt door de toen 22-jarige Jaap van der Meij, die verliefd op haar was. Ze was zijn muze. Haar gedachten gaan meteen terug naar die tijd en beelden komen weer tot leven.

Arda Konings

Over de oorlog, haar werk als telefoniste, de situatie met Jaap. Hoe ze zijn liefde nog niet kon beantwoorden na alles wat ze had meegemaakt. Het wakkerde echter een groot verlangen bij Lies aan om alles over Jaap te gaan onderzoeken en lezen. Hij bleek een groot (beeldend) kunstenaar te zijn geworden. Woonde in Tortellà in Spanje waar hij in 1999 overleed. Maar lag begraven in Hollum op Ameland. Toen Ellie de Kruif, verzorgster bij Kroondomein, terug was van haar vakantie op Ameland en het verhaal over Jaap met zijn portret van Lies ter ore kreeg, werd het plan gesmeed om samen met Lies het graf van Jaap te gaan bezoeken. Ellie schakelde de Wensambulance in voor vervoer en verzorging en reed er samen met echtgenoot Ton achteraan. Wagenborg zorgde voor de bootovertocht, Hotel De Hen voor koffie en broodjes. Alles was perfect geregeld. Zaterdag 28 november 2020 werd dan ook een dag om nooit meer te vergeten.

Een montere, krasse Lies die nog nooit eerder een voet aan wal had gezet op Ameland, geniet zichtbaar nog volop na van de gebeurtenissen. Al heeft ze er soms ook nog pijn van in haar buik. “Wat is er veel op me afgekomen. Ben er nog emotioneel van. Het was een intensieve dag. Maar ik heb dingen gezien die ik niet kende. Sta je zo maar in een ambulance aan het wad. Wat een vogels vlogen daar. Jaap tuurde daar graag met een oneindige blik over het water als hij bij zijn grootouders was. We hebben ook nog een film gezien over Jaap in het Maritiem Museum. Alles was imponerend. En allemaal daardoor,” wijst ze met haar hand naar de muur waar het inmiddels landelijk bekend geworden portret van haar hangt.

Bijzonder hoogtepunt waar het uiteindelijk om draaide was het bezoek aan de begraafplaats naast de Hervormde Kerk in Hollum, waar Jaap zijn laatste rustplaats kreeg. Naast zijn oma. “Toen Ellie de bloemen neerlegde bij zijn graf, ging er toch heel wat door me heen. Wat bij mij vooral speelde, was dat Jaap tijdens zijn leven als kunstenaar werd miskend en tegengewerkt,” vertelt de aangegrepen vrouw. “Hij had weinig houvast. Maar noemde vaak zijn oma die belangrijk voor hem was. Elk jaar bezocht hij haar vanuit Spanje op Ameland. Zij heeft hem getroost in het geloof. Dat is voor mij weer een grote troost.”

In de memoires van Jaap wordt niets vermeld over zijn twee huwelijken. Het meisje van het portret wel genoemd. “We hadden het fijn samen kunnen hebben. Ik treur niet, het is zoals het is. Wat blijft is de herinnering aan Jaap.”