Lina en Liesbeth zijn maatjes van elkaar dankzij het programma Thuis in Ermelo.
Lina en Liesbeth zijn maatjes van elkaar dankzij het programma Thuis in Ermelo. Madeleen Koldewe-Buwalda
WIJ ZIJN ERMELO

De liefde bracht Lina naar Ermelo, maatje Liesbeth helpt haar integreren ondanks eigen drukke leven

13 december 2022 om 19:00 Mensen Wij zijn Ermelo

ERMELO In de rubriek ‘Wij zijn Ermelo’ wordt iedere week een Ermeloër geïnterviewd. Deze week doen we het een beetje anders, we interviewen twee Ermeloërs: de geboren Litouwse Lina die als nieuweling haar weg zoekt in Ermelo en de Ermelose Liesbeth die Lina daarbij helpt als maatje.

Lina en Liesbeth zijn als maatjes gekoppeld aan elkaar door het programma Thuis in Ermelo. Dit programma is opgezet door Welzijn Ermelo in samenwerking met het Diaconaal Platform Ermelo. Het doel is eenvoudig; Ermelose nieuwkomers helpen bij het sociaal integreren in de gemeenschap. Dat kunnen statushouders zijn, maar dat hoeft niet. Lina is namelijk voor de liefde naar Nederland gekomen en woont sinds 2017 in onze regio.

VOOR DE LIEFDE NAAR NEDERLAND

Enkele jaren geleden viel Lina voor een Egyptische man. Zij leerden elkaar kennen via een online datingplatform. Op dat moment woonde Lina in Litouwen en zij werkte in een van de grootste winkelcentra van de Baltische Staten. Wegens het werk van haar nieuwe liefde verhuisden zij samen naar Nederland en trouwden zij. Door het internationale karakter van het werk van Lina’s man is hij maar weinig thuis. 

Ik ken nog niemand hier, ik weet niet hoe ik in contact moet komen met mensen

,,Ik heb twee kinderen. De jongste is drie jaar en dat is echt een handenbindertje. Die moet ik continu in de gaten houden en ik doe het allemaal alleen. Ik ken nog niemand hier, ik weet niet hoe ik in contact moet komen met mensen en eigenlijk wil ik ook weer werken. De muren komen op mij af,” vertelt de vurige Litouwse.

MEEDOEN IN MAATSCHAPPIJ

Lina zocht naar ingangen om meer mee te doen in het maatschappelijke leven. Daarvoor klopte zij aan bij de gemeente. ,,Ik vroeg of zij een vrijwilliger voor mij beschikbaar hadden. Iemand met wie ik kan praten om de taal te oefenen en iemand die mij wegwijs kan maken in de Nederlandse gebruiken. Ze hadden niemand zeiden ze de eerste keer, de tweede keer zeiden ze dat ook. Ik bleef het proberen. Elke maand ging ik langs. Totdat de gemeente mij wees op het nieuwe programma Thuis in Ermelo. Toen ging het balletje rollen.”


Lina en Liesbeth drinken samen een kop koffie en bespreken het leven. - Wafa Fare

VRIJWILLIG MAATJE

Via Thuis in Ermelo werd Lina voorgesteld aan Liesbeth. Liesbeth is alleenstaande moeder, werkt 32 uur, studeert voor Energetisch therapeut en sport regelmatig. De 29-jarige heeft een vol en druk leven. Toch meldde zij zich aan als vrijwilliger om een maatje te worden voor het programma. ,,Ik zag regelmatig dat er vrijwilligers werden gezocht door verschillende instanties. Iets in mij zei dat ik wel ergens kon helpen. Toen heb ik mij aangemeld voor het programma als vrijwilliger”, blikt Liesbeth terug.

GROOT VERSCHIL MET LITOUWEN 

Lina en Liesbeth hebben ongeveer een uur contact in de week. Soms bellen ze met elkaar en ze hebben veelvuldig contact via WhatsApp. ,,Laatst heb ik Lina meegenomen naar de Lidl. Ze wil daar aan de slag als kassière. Ik heb haar uitgelegd hoe Nederlandse supermarkten werken. Het verschil is groot in vergelijking met Litouwen. Daar werkte Lina bijvoorbeeld met een assistent aan de kassa en ze werken daar nog met centen. De bedragen worden niet afgerond”, vertelt Liesbeth. 

Iedereen kan toch wel een uurtje missen?

Op de vraag hoe Liesbeth al haar werkzaamheden kan combineren met haar hulp voor Lina zegt ze bescheiden: ,,Het is maar een uurtje. Iedereen kan toch wel een uurtje missen?”

HET VERSCHIL MAKEN

Voor Lina maakt dat ene uurtje een groot verschil. Ze zou wel meer tijd met Liesbeth willen doorbrengen, maar ze snapt ook dat het niet altijd mogelijk is. De Litouwse is onlangs begonnen met een taalcursus. Daar leert en oefent ze de taal. Trots laat ze een foto zien die zij maakte tijdens een van de taallessen. ,,Kijk, we spelen winkeltje met geld in het klaslokaal,” lacht ze. Wat ze daar leert, oefent ze weer met Liesbeth. ,,Ik ben geen onderwijzer en ik kan ook geen taallessen geven. Ik help Lina weer met andere dingen.” 

Ik heb niet het idee dat ik echt iets heel belangrijks doe

Liesbeth luistert en geeft zo goed mogelijk raad aan Lina. De Litouwse wil eerst bij de Lidl gaan werken. Daarna wil ze zich omscholen tot medisch podotherapeut. Dat is een droom van haar. Om de droom werkelijkheid te kunnen maken, is voor Lina de sociale integratie belangrijk. ,,Ik heb niet het idee dat ik echt iets heel belangrijks doe”, zegt Liesbeth terwijl ze haar schouders ophaalt. 


SPREAD THE VIRUS

,,Ik ben zó blij met Liesbeth! Het liefst zou ik meer uur met haar willen doorbrengen. Maar dit uurtje brengt al erg veel. Ik hoop dat er meer mensen zich aanmelden als vrijwilliger voor het programma. Het betekent namelijk echt veel voor mensen zoals ik.” Met weidse handgebaren en haar blik naar boven gericht zegt Lina: ,,Spread the virus van vrijwilligers.” Waarmee ze uiting geeft aan haar dankbaarheid en haar hoop dat er meer vrijwilligers volgen. En ook met de hoop dat zij zelf meer uren kan doorbrengen met iemand zoals Liesbeth. 

Wilt je ook mensen helpen zoals Lina? Neem contact op met wafa.fare@welzijnermelo.nl.

Jouw verhaal in de rubriek Wij zijn Ermelo? Neem contact op met de redactie via ermelosweekblad@bdu.nl.

Madeleen Koldewe-Buwalda

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie