Een kans van ‘nu of nooit’

Ermelo - Jorran van Santen is pas 24 jaar maar zijn voetbalcarrière bij DVS’33 zit er per 1 maart op. De Ermeloër is dan fulltime in dienst als performance analist bij Go Ahead Eagles en die functie kan hij niet combineren met voetbal op topamateurniveau. “Fulltime werken in voetbal houdt niet op bij 40 uur.”

Marco Jansen

Na bijna zes seizoenen beleefde Jorran van Santen zaterdag zijn laatste speelminuten voor DVS’33, tegen Sparta Nijkerk (0-1). Hij kwam vier minuten voor tijd in het veld. De Hoffmann side bedankte hem met een spandoek ‘van wespje tot Eagle, Jorran bedankt’. Van Santen kreeg het doek na afloop mee naar huis. “Als voetballer zit je op je 27e of 28e op je top en ik ben nu 24. Ik ga het vier keer per week op het veld staan missen, net als dat ik met DVS mooie overwinningen mocht vieren op o.a. IJsselmeervogels, Spakenburg en VVOG. Maar ik heb altijd al geweten dat dit er ooit aan zat te komen.” Zeker na dit seizoen hield de verdediger een voortijdig vertrek in zijn achterhoofd. “In december heb ik mijn contract nog met twee jaar verlengd, onder voorbehoud van dat ik het kon ontbinden als ik een fulltime functie in het voetbal kon bekleden. Dat moest ik voor 1 april laten weten.”

Van Santen is een liefhebber die graag over voetbal praat en binnen de lijnen geniet van mooi positiespel. “Ik realiseerde me de afgelopen week dat dit de laatste momenten waren en dat gaf extra plezier.”

Verder bij de profs

De Ermeloër krijgt er veel voor terug. Hij is per 1 maart fulltime in dienst bij Go Ahead Eagles. Bij de profs uit Deventer is de afgestudeerd bewegingswetenschapper sinds 2019 performance analist. “Vanaf dit seizoen was ik dit al parttime, drie dagen in de week. Het jaar ervoor was ik stagiair en tijdens mijn opleiding heb ik een jaar stage gelopen bij Feyenoord. Bij GA Eagles sta ik in direct contact met de hoofdtrainer en maak een plan om spelers zo goed mogelijk voor te bereiden op wat in wedstrijden wordt gevraagd.”

Van Santen merkte dat hij als parttimer onvoldoende tijd had om zich echt goed in zijn vakgebied te verdiepen. Die kans krijgt hij nu wel bij Go Ahead, mede door aanschaf van nieuwe en betere meetapparatuur. “Voor blessurepreventie adviseer ik op basis van fysieke data of spelers meer of juist minder moeten doen om verandering in belasting (en zo spierblessures) te voorkomen. Mijn belangrijkste taak is antwoord geven op vragen van de trainer als ‘Trainen we wel hard genoeg’ en ‘Zijn de spelers fit?’ ‘Zijn de spelers voorbereid op wat in de wedstrijd wordt gevraagd?’ De relatie tussen het fysieke aspect en resultaat is bij voetbal minder direct als in veel andere sporten (bv. hardlopen en schaatsen). Een voetballer heeft nooit het doel om tijdens een wedstrijd zoveel mogelijk afstand af te leggen. ‘Voetbal-fitheid’ is enkel écht is te meten of een speler zijn technisch-tactische rol 90 minuten lang kan blijven uitvoeren, niet geremd door zijn fysieke capaciteiten. Dit analyseren is complex, maar ook heel uitdagend, wat mij veel werkplezier geeft. Gezien mijn eigen voetbalachtergrond kan ik iets toevoegen.”

Kind van DVS’33

Als kind begon hij op 4-jarige leeftijd bij de Bambino’s en vervolgens de jeugdopleiding van DVS’33. Als tweedejaars A-junior maakte hij een uitstapje naar FC Groningen. Wat hij in dat jaar leerde, kwam goed van pas in de senioren. Van Santen kwam in het seizoen 2014-2015 bij het eerste elftal en veroverde direct een basisplaats in het kampioensjaar van de hoofdklasse. “Ik kwam erin vanwege een blessure van Richard Terpstra, speelde vier wedstrijden en toen hij weer geblesseerd raakte, ben ik er niet meer uit gegaan. Ik had ervaren spelers voor, achter en naast me; daar heb ik heel veel aan gehad. Kampioen worden in mijn eerste jaar; dat was onmiskenbaar één van mijn hoogtepunten.”

Wat volgde was een ‘fantastisch seizoen’ in de topklasse. “Hoog niveau, goed voetbal, dat was gewoon top. We wonnen o.a. van GVVV, Rijnsburgse Boys, IJsselmeervogels en Spakenburg, lieten echt goed voetbal zien en zetten de club DVS op de kaart. Dat bleek wel uit de manier waarop jongens van dat soort clubs die naar ons toe zijn gekomen over DVS praten.” Persoonlijk was Van Santen afgelopen seizoen onder Bert van Hunenstijn op zijn best. “Ik vind dat ik vorig jaar onder Bert mijn top heb bereikt, zeker na de winterstop.”

Uit beeld geraakt

Het lopende seizoen is in dat opzicht een groot contrast. Van Santen heeft zowel onder Richard Plug als zijn opvolger Simon Ouaali geen basisplaats en het structureel niet spelen was hij niet gewend. “Ik baal wel van mezelf over het laatste jaar. Mede door blessures - maar dat is zeker niet het belangrijkste - heb ik niet de vorm behaald die ik vorig seizoen wel had. De oorzaak is lastig te duiden. Uit trainingen haal ik extra veel plezier als ik me moet bewijzen , maar de zaterdagen zijn - zeker uit - niet leuk als je wissel bent. Dit had ik nog nooit meegemaakt.”

Zijn afscheid had hij dan ook liever anders geregisseerd. “Ik had liever als basisspeler deze keuze gemaakt. Ik kan voor 90% zeker zeggen dat ik dan dezelfde keuze had gemaakt. Zo’n kans die ik nu krijg, zou waarschijnlijk anders vergeven zijn. Het is nu of nooit. Wel vind ik het jammer dat ik met DVS voetballen in de tweede divisie nooit heb mogen meemaken. Dat is als voetballer een onvolmaakte ambitie. Ik heb hart bij deze club en kan niet afsluiten op het hoogste amateurniveau.”

De Ermeloër is van plan met vrienden in de zaal te gaan voetballen. Als hij op zaterdag vrij is, zal Van Santen de Sportlaan zeker aandoen. “De positiespelletjes en de momenten dat we mooi voetbal op de mat legden in wedstrijden zal ik het meeste missen. Zeg nooit nooit, maar ik denk wel dat dit het definitieve einde is van mijn voetbalcarrière.”