Werkhart

En daar zit hij dan op onze bank, onze redder in nood! Bij wijze van spreken dan, want van werkelijke nood was geen sprake, alleen een slepende kwestie en achterstallige zaken die niet aangepakt werden.

Op dat moment wisten we nog niet wat hij allemaal zou bewerkstelligen, maar de eerste kennismaking was al heel bijzonder. Hij reageerde zeer snel op een brief van ons om na vijf jaar misschien eindelijk eens respons te krijgen op vragen onzerzijds en maakte al meteen een afspraak voor de volgende werkdag.

Nou, dat is tegenwoordig een unicum, want waar je ook maar een afspraak mee wilt maken, je zult toch aardig wat geduld moeten opbrengen. Druk, druk, druk! En als je dan al een afspraak hebt, komt er meestal ook nog een tijdsdruk op te liggen. Zoveel minuten, of van zó laat tot zó laat. 

Onze ervaring is meer en meer dat mensen die iets voor je moeten doen, zoals reparaties of ander werk vaak zó onder tijdsdruk werken dat ze niet eens meer de moeite nemen om even te controleren of het ook goed is. De ré-reparatie of vervanging laat dan ook vaak op zich wachten, wachtlijsten te over!

Zo hadden we niet zo lang geleden een vaatwasser besteld. Apparaat met haast neergezet, slangen aangesloten en wegwezen.
Aangezet… geen water. Gebruiksaanwijzing bekeken en gegoogeld naar oplossingen, maar uiteindelijk gebeld. ,,U krijgt een nieuw apparaat, maar pas over een paar weken.”
Bij de bezorging weer hetzelfde Snelle Jelle-gedrag. Waterpomptang? Wat is dat? Wegwezen!
En… wéér geen water. Dus zelf machine uit het aanrecht gepeuterd, bleek waterslang geknikt te zijn.
Met mijn 70-jarig lijf in aanrechtkastje slangen (met waterpomptang!) weer goed aangesloten en ja hoor, water!

Maar het kan dus ook anders. Drie maanden lang heeft deze man elk telefoontje, elke email en elke vraag meteen beantwoord en ‘uitgezet’ in de organisatie. Vergaderingen belegd, veel opgelost en altijd bereid om te luisteren. Een harde werker die werkte met hart en ziel. Voor zijn werkgever, maar vooral ook voor de mensen die hem nodig hadden.
Ook een man die bij de eerste ontmoeting al meteen het vertrouwen gaf dat hij werkelijk zou uitvoeren wat hij beloofde te doen. En vooral hoe hij ons leerde om bij een toezegging van wie dan ook altijd te vragen: ,,Wie, wat, en nog belangrijker: WANNEER?!”
Hij is maar een paar maanden in Ermelo geweest, maar ik weet dat heel veel mensen zijn aanwezigheid erg op prijs gesteld hebben. Nu geniet hij van zijn pensioen en is het weer stil aan het front!

Bedankt Co!

Greet Termaat