De Amersfoortse wielerbelofte Nienke Vinke in actie.
De Amersfoortse wielerbelofte Nienke Vinke in actie. Rinus van Denderen

Wielrenster Nienke Vinke beleeft jaar van de doorbraak: ‘Tour winnen is mijn droom’

8 november 2022 om 20:00 Wielrennen

AMERSFOORT ,,Het voelt nog altijd onwerkelijk, maar ik kan mezelf professioneel wielrenner noemen. Dat is en blijft apart, maar is natuurlijk wel iets prachtigs.” Wielerbelofte Nienke Vinke uit Amersfoort verkast naar Team DSM, werd dit jaar Nederlands kampioen op de weg en de tijdrit én pakte brons op het WK wielrennen in Australië. ,,De komende jaren ga ik op ontdekkingstocht.”

Vinke begon als schaatsster maar toen ze ontdekte dat ze wel wat talent had voor het fietsen, koos ze al gauw voor de wielersport. In eerste instantie combineerde ze de sportdisciplines nog - samen met de cross - maar inmiddels is het vooral het wielrennen op de weg dat de klok slaat. Ze blikt terug op haar allereerste schreden op het wielerpad. ,,Ik kwalificeerde me zeven jaar geleden voor het eerst voor een jeugd-NK, daarvoor waren drie koersen nodig. Mijn vader maakte mij enthousiast en zelf werd ik ook beter en beter. Dit terwijl ik als kleine meid totaal niets van fietsen moest hebben, haha. Met je ouders fietstochten maken, bah…”

Uiteindelijk ging de 18-jarige coureur dus overstag. ,,Ik deed het eerst alle drie, veldrijden, schaatsen en het fietsen op de weg, maar zeker nu is het alleen nog maar de wegkoers.” Dat heeft niet in het minst te maken met haar overgang van NXTG naar het meer professionele Team DSM. ,,Die ploeg richt zich eigenlijk alleen maar op de weg. En ja, ik zit nog maar zo kort bij het team, officieel namelijk pas per 1 januari aanstaande, dat ik me daar zeker nog bij neerleg. Vorige winter deed ik het nog allebei, crossen en wielrennen, maar nu dus alleen het laatste. Ik ga heel veel tijd steken in de wegkoers.” 

Guido de Brès in Amersfoort

Wat heet, het seizoen gaat pas in februari van start, maar nu al is ze druk met de trainingsschema’s van haar nieuwe ploeg. Dat zal toch wel anders worden dan afgelopen jaren. ,,Toen deed ik ongeveer elf uur fietstraining, twee uur krachttraining en een uur core stability. Op zich kwam dat me nog wel goed uit ook, omdat ik in mijn VWO-examenjaar zat. Dat deed ik op het Guido de Brès hier in Amersfoort. Ik heb er heel veel tijd in gestoken en ben cum laude geslaagd. Wat mijn beste vak was? Wiskunde! Ja, die knobbel heb ik wel. Verder ben ik aardig perfectionistisch op school én daarbuiten.” Later wil ze aan de studie Bewegingswetenschappen beginnen, maar daarvoor moet ze toch nog wat ondernemen. ,,Ja, biologie is daarbij een vak dat nodig is, maar dat had ik uit mijn pakket gegooid. Daarom ga ik VAVO Volwassen Onderwijs Biologie doen. Twee keer anderhalf uur les en thuisstudie, moet kunnen naast het wielrennen, toch? Ik hoop mijn certificaat binnen een jaar te halen.” 

Voor Vinke zal het sowieso wennen worden allemaal. ,,Zeker, de komende twee jaar - zolang loopt mijn contract sowieso bij Team DSM - zal ik op ontdekkingstocht gaan. Het voelt nog altijd onwerkelijk, maar ik kan mezelf professioneel wielrenner noemen. Dat is en blijft apart, maar is natuurlijk wel iets prachtigs. Ik besef het soms nog niet helemaal.” 

Hoe werd de Amersfoortse sportliefhebber benaderd? Een zaakwaarnemer heeft ze bijvoorbeeld (nog) niet. ,,Dat ging via wat berichtjes op Instagram en wat telefoontjes. Vorig jaar reed ik nog voor een juniorenploeg, nu zal ik bij de elite rijden. Vorig jaar reed Lorena Wiebes er bijvoorbeeld nog maar die is naar een andere ploeg vertrokken.” De overgang zal voor haar qua herkenbaarheid niet al te zwaar worden. ,,Ik ken bijvoorbeeld Anna van der Meiden en Elise Uijen die daar ook gaan rijden. Dat maakt het wel prettig. Verder waren alle gesprekken met de ploegleiding erg fijn. Ik moest er een goed gevoel bij krijgen en dat is wel gelukt.” 

vrouwenwielrennen leeft haast als nooit tevoren

Annemiek van Vleuten

Vinke, in het verleden ook al eens Nederlands kampioen Onder-17, brak dit jaar definitief door met haar eremetaal, dat ze ophaalde in het Australische Wollongong. ,,Ik ging er eigenlijk vooral heen om te proberen prijzen te pakken op de tijdrit, maar dat mislukte, hoewel de verschillen heel klein waren. Ik werd zevende, maar het verschil met het podium was maar anderhalve seconde. In de wegwedstrijd ging ik voor een nieuwe kans en redde ik het. Dat maakte alles goed.” Even terug naar de door Vinke genoemde ontdekkingstocht. Waar bestaat die verder uit? ,,Nou, ik wil ook ontdekken waar mijn échte specialiteit ligt. Ik weet op zich nu al dat ik geen topsprinter zal worden, maar voor de rest zal het inderdaad afwachten worden; ik vind mezelf verder aardig allround. Tijdritten liggen mij op dit moment in elk geval wel heel goed, daar heb je - vind ik - ook het meest invloed op het uiteindelijke resultaat. Maar bij DSM zal er ‘breed getraind’ worden. We zullen zien, maar later hoop ik wel goede klassementen te rijden.” Daar ligt ook haar grootste droom opgesloten. Ze wil namelijk in de voetsporen treden van Annemiek van Vleuten uit Wageningen. ,,Ja, dat zou wel enorm gaaf zijn, als ik ooit de Tour de France Femmes zou kunnen winnen.” Wat dat betreft realiseert ook Vinke zich dat er haast geen beter ‘instapmoment’ is dan nu; vrouwenwielrennen leeft namelijk haast als nooit tevoren, sponsoren happen toe en er is steeds meer media-aandacht voor de sport. ,,Dat is sowieso allemaal heel mooi inderdaad, die ontwikkeling. Daar kan ik alleen maar blij mee zijn.” 

Nieuwe fiets

Hoe zagen de weken van Vinke eruit na haar glansoptreden Down Under? ,,Nou, laat ik eerst zeggen dat ik enorm genoten heb van die onderneming. Met mijn sport in Australië te mogen rijden, was iets unieks. Maar goed, na die reis was het een kwestie van een paar weken rusten en daarna weer verder. Ik zit inmiddels alweer in mijn tweede trainingsweek. Hoe het met mijn vorm zit? Nou, nog niet helemaal geweldig natuurlijk, maar dat geeft op dit moment niks. Het is vooral even wennen aan de nieuwe fiets van Team DSM, super de luxe is die. Dat rijdt echt zo lekker. Verder krijg ik lopende komende maanden nog allerlei ander materiaal, zoals kleding en dergelijke.” Heeft ze verder al enig idee hoe haar dagelijks leven eruit komt te zien? ,,Nou het zal schakelen worden denk ik tussen het ouderlijk huis hier in Amersfoort en de huisjes van de ploeg die in Limburg ontwikkeld zijn. Daar gaan we namelijk elke winter een paar dagen trainen. Het zal dus de komende tijd half Amersfoort, half Limburg worden. Verder kan ik hier in de buurt natuurlijk ook fantastisch trainen, je zit zo op de Utrechtse Heuvelrug.” 

WV Eemland 

Het sportieve heeft de Amersfoortse wielerbelofte, die nog altijd lid is van haar ‘eerste club’ WV Eemland, niet van een vreemde. Haar ouders mogen graag fietsen en mountainbiken en ook haar twee broers en zus zijn sportief aangelegd. Maar de jongste van het stel slaat toch het hardst op de trom. ,,In februari begint het seizoen en dat was vorige jaar ook wel anders. Juniorenseizoenen beginnen in de regel eind maart en duren tot aan september. Komend jaar start ik in februari met de eerste wedstrijden en dat seizoen loopt tot en met oktober. Welke wedstrijden ik vanaf februari 2023 rijd? Dat wordt komende maand pas bekend. Eén ding is wel zeker, ik heb er heel veel zin in.”

Jurre Jochemsen

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie