Afbeelding
Christine Schut

Toerisme dringt natuur steeds verder terug

3 juli 2019 om 08:46

Paul Bosch van Drakestein deed zijn presentatie namens de Stichting Natuur en Landschap Lage Vuursche eo waarvan hij secretaris is. Op de kaartjes die op deze pagina's zijn afgedrukt, is duidelijk te zien hoe de natuur tussen 2006 en nu steeds meer wordt terug gedrukt doordat er steeds meer toeristen naar het gebied komen. Te zien is dat, elke keer als er voorzieningen bijkomen. er een stukje rustgebied wordt ingeleverd.

,,Zoals Henk Lugtmeijer, oud-directeur van Het Utrechts Landschap, altijd zegt: gezelligheid moet je concentreren, niet verspreiden. Want dat worden weer nieuwe kernen die ook weer gezelligheid meebrengen. En daar zijn we het mee eens. Lage Vuursche moet je zien als een een gezellige huiskamer, daaromheen moet het rustig zijn", begint Bosch van Drakestein zijn uitleg.

,,In de grote steden, zoals Utrecht, heb je parken eromheen. Dat is hier niet. Hier heb je vormen van recreatie in het buitengebied. Dit gebied is al jaren erg populair. Als je foto's van eind jaren zestig ziet, zie je dat het dorp al tjokvol is. Overal staan auto's. De Vuursche is het eerste bos dat je tegenkomt vanuit het westen, dit in combinatie met de pannenkoeken en, wellicht, prinses Beatrix, trekt veel mensen. De keuze is nu om Lage Vuursche nog gezelliger te maken of de gezelligheid te spreiden. Voor dat laatste lijkt Baarn te kiezen. Want je hebt Kasteel Groeneveld, Theehuis 't Hooge Erf, Paleis Soestdijk en straks wellicht ook nog Theehuis Overbosch. De realiteit is dat, wanneer er eenmaal ergens iets is, er nog wat bijkomt. Bij 't Hooge Erf is inmiddels een klimbos en een TentEvent. Dan kun je zomaar van vijf- tot tienduizend bezoekers naar 60.000 bezoekers per jaar gaan. Onze mening is dat je dat niet moet doen. Gezelligheid en bouwen kan, maar wel geconcentreerd", vindt Bosch van Drakestein.

Volgens de Vuurschenaar is hij de eerste die de ontwikkeling van de recreatiedruk op papier heeft gezet. ,,Daardoor zie je beter wat de gevolgen zijn. Al heb je nog steeds een voorstellingsvermogen nodig. Ter plekke zie je dat een stipje op een kaart parkeerplaatsen zijn met auto's en mensen met loslopende honden en mountainbikers. Om een voorbeeld te geven. Als je naar Soestdijk kijkt, kun je denken dat alle recreatie binnen het landgoed blijft. Maar dat is natuurlijk niet zo. Geluid draagt sowieso verder en mensen moeten buiten het terrein parkeren en daar vervolgens naartoe gaan. Op de kaartjes is te zien dat je zo niets rustigs meer overhoudt. Je ziet wat er met het stiltegebied is gebeurd dat we tot 2011 hadden. Toen werd het te klein om te kunnen beschermen en is het opgeheven. CDA-fractievoorzitter Rik van Hardeveld noemt het de salamitactiek. Elke keer wordt een plakje van de salami afgesneden tot je salami ineens weg is. Er komt een punt dat we moeten zeggen 'nu kan het echt niet meer'."

,,Provincies en gemeenten zijn elkaars concurrenten op toerismegebied. Maar misschien moeten we concluderen dat de Utrechtse Heuvelrug inmiddels behoorlijk belast is en moeten we niets nieuws meer aanbieden. Op een gegeven moment kan het ergens ook te druk worden. En als je recreatie faciliteert, dan niet meer van hetzelfde. Luie recreatie is hier voldoende. Daarmee bedoel ik eten, drinken en concerten. Ik denk dat het gebied meer gediend is met recreatie waar je mensen mee bindt. Verhalen vertellen bijvoorbeeld. En hoe leuk zou het zijn als je met een kano de Praamgracht kunt afvaren of dat daar een wandelpad langskomt. Dat zijn kleinschalige activiteiten. Niemand weet wat de toekomst brengt, maar er is al wel veel over geschreven. Het is nu aan de Baarnse gemeenteraad om daar iets mee te doen."