Gert Staal verzamelde 40.000 foto’s en maakte 600 afleveringen Ermelo Toen, maar wat is zijn lievelingsfoto?

ERMELO In de rubriek ‘Wij zijn Ermelo’ staat deze week de markante figuur Gert Staal centraal uit de buurtschap Telgt. Onlangs leverde hij zijn 600e foto-uit-de-oude-doos-bijdrage af voor deze krant in de rubriek ‘Ermelo Toen’.

Een gulle lach met oplichtende pretoogjes komt tevoorschijn als Gert hartelijk de deur openzwaait en de warmte van de houtkachel in de keuken je met ‘open armen’ tegemoet komt. Gerts passie voor oude foto’s, zijn expositieruimte en museum zijn een bezoek dan ook meer dan waard. 

EERSTE FOTO-EXPOSITIE

Als jongen van 15 jaar had hij zijn eerste foto-expositie al in ‘Ons Huus’ met oude foto’s van Horst en Telgt. ,,Hoe is het mogelijk hè, zo jong al?”, klinkt het verbaasd uit Gerts mond. ,,Het begon eigenlijk allemaal met mijn oude tante Minemeu die bij ons inwoonde. Ik zat al vroeg met mijn neus in de dozen met oude foto’s van haar familieleden. Dat boeide me gewoon enorm. Ik liet de foto’s bijmaken en plakte ze in fotoalbums. Daar ging ik vervolgens dan de buurt weer mee door. Van lieverlee kwamen er steeds meer foto’s bij en op een gegeven moment ging ik de foto’s op kaarten plakken, ordenen en registreren op naam. Zo groeide het langzaam aan steeds meer uit.” 

VERZAMELEN VAN FOTO’S

Gert werd steeds actiever en fanatieker met het verzamelen en er volgden meerdere exposities. ,,Een groot voordeel is dat als je jong begint met deze hobby, er veel mensen op die oude foto’s nog in leven zijn. Dat levert mooie verhalen op. Geloof me, ik heb er heel wat gehoord door de jaren heen. Wat ik zelf een hele mooie foto vind, is degene hier aan de muur van de familie Staal. Kijk, hier zie je mijn overgrootouders met hun kinderen staan. Het was destijds mijn overgrootvader die hier de Boerenleenbank in Horst en Telgt heeft opgericht. Ook neefje Ot staat zie je hier staan. Hij groeide op in dit gezin tot zijn 18e jaar. Zijn moeder overleed in het kraambed. Mijn overgrootouders waren enorm aan hem gehecht en Ot was als een ‘broertje’ tussen de andere kinderen. Later ging hij weer terug naar de boerderij bij zijn vader. Maar Wijmpjemeu kwam persoonlijk kijken of het kamertje wel goed en mooi genoeg was voor Ot. Dus ja, voor mij zit in deze foto een heel bijzonder en mooi verhaal,” vertelt Gert honderduit.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Gert in zijn museum tussen oude kleertjes en de kinderwagen waar hij vroeger zelf in lag.  - Arda Konings

OVERLEDEN ZUSJE

Sinds een aantal jaren woont Gert weer op zijn geboortegrond in Telgt in een prachtige, nieuwe boerderij en hebben de oude kippenschuren achter plaats gemaakt voor een nieuwe schuur waar de expositieruimte voor de foto’s, een museum en bed en breakfast in ondergebracht zijn. Gert komt uit een gezin met vijf kinderen en is nu de jongste. Met emotie vertelt hij over het jongere zusje dat op vijfjarige leeftijd op de dam voor het huis door een auto werd geschept en daarbij om het leven kwam. ,,Dat vergeet ik nooit meer. Ik heb het zien gebeuren en was een kind van acht jaar. Echt heel erg. Het was op 4 februari, we speelden buiten in de sneeuw. Elk jaar denk ik er nog aan. Mijn ouders zijn er ook nooit meer over heen gekomen.”

DRUK BAASJE

Ruim twintig jaar lang woonde Gert in de Enk op het dorp. Maar was daar nauwelijks thuis te vinden. Hij had in die tijd een dubbele baan en zorgde voor 14 jaar lang voor twee oudere familieleden van moeders kant. ,,Mijn vader zei dan wel eens tegen me ‘Garrit, als je vuuftig bent, ben je op. Dit is geen leven zo.’ Ik was inderdaad een druk baasje. Toen het echtpaar was overleden en mijn ouders naar het dorp verhuisden, wilde ik hier weg en weer terug naar Telgt. Alles viel toen op zijn plek. Pa heeft de tekening nog wel gezien van het nieuwe huis, maar helaas niet meer dat het af was.”

MAOTJE

Al jaren deelt Gert lief en leed in zijn leven met zijn trouwste en beste moatje Henk uit Bennekom. Hij woont daar op een oude (fanilie)boerderij in buurtschap De Kraats. Gert en Henk delen veel samen zoals de sjoelavonden en de Bijbelkring die ze trouw bezoeken.

Door alle bouwwerkzaamheden was het fotoverzamelwerk tijdelijk naar de achtergrond verschoven. Gert: ,,Maar dat komt nu weer op gang. Inmiddels heb ik door de jaren heen bijna 40.000 foto’s bij elkaar gekregen. Als mensen met vragen zitten, is het al snel: ‘Breng die foto’s maar naar Gert Staal, die weet vast wel wat’. Voorlopig ben ik nog niet kloar met mijn verzamelingswerk!”

Arda Konings