DVS’33 dichtbij, maar net niet

ERMELO Dichtbij, maar net niet. DVS’33 bleef na een goede wedstrijd in Werkendam met lege handen achter: 2-1. De Ermeloërs kregen meer kansen, hadden pech met een afgekeurde goal en zagen Kozakken Boys uiteindelijk vanaf de stip het verschil maken en naar de finale gaan.

In het eerste duel op woensdag (1-1) had Kozakken Boys de langste adem, maar in Werkendam gingen de Ermeloërs op zoek naar een vroege voorsprong. Benjamin Roemeon kopte over en Stef Nijland schoot rakelings voorlangs. Het waren de beste kansen in de openingsfase, waar DVS 25 minuten lang de betere partij was. Kozakken Boys werd pas na een halfuur gevaarlijk door een kopbal van Johnny Lommers (naast). De thuisclub nam na de drinkpauze wel het heft in handen en kwam na 34 minuten op voorsprong. Veenhoven gaf voor en Frenk Keukens kon vrij inkoppen. DVS antwoordde snel door Ali Akla, maar zijn treffer ging niet door vanwege hands. Het leek dat de bal via de arm van Rochdi Achenteh op de hand van Akla kwam.

DVS verloor Tarik Evre met een blessure maar was na rust wel succesvol. Quincy Veenhof probeerde het van afstand en de tweede keer was het raak. Zijn schot zeilde langs keeper Van de Meulenhof. DVS kon niet doordrukken en een kwartier voor tijd viel de beslissing. Een schot ging tegen de hand van Maarten van Dijk die met een reflex de bal van richting veranderde, waarna scheidsrechter Hardeman naar de stip wees. Daan Huiskamp zat er dichtbij, maar Johnny Lommers scoorde de penalty. Daarna kreeg de thuisploeg de beste kansen. ,,We probeerden het na de penalty nog wel, maar werden niet heel gevaarlijk meer. Zij hebben grote verdedigers en door de lucht gingen we het niet winnen. Misschien speelden we te vaak door en maakten de actie, in plaats van de trekker over te halen’’, zei Quincy Veenhof. „Het was door de warmte een slome wedstrijd, niet iedereen ging volle bak. Na de 1-0 voelde je de druk dat we wel moesten en gelukkig viel die ook. Ali legde breed en van 20 meter schoot ik hem er in. Dat gaf extra energie. Daarna kreeg ik nog een kans, maar schoot ik wat onrustig over’’, zei de spits. „Iedereen was helemaal gesloopt en moegestreden. De teleurstelling maakte snel plaats voor acceptatie, al hoefden we voor dit team niet onder te doen. Thuis hadden zij meer het heft in handen, nu winnen zij onverdiend. Het is even slikken, maar we mogen trots zijn op wat we hebben neergezet.’’

Peter Wesselink was teleurgesteld omdat zijn ploeg er zo dichtbij was. „In deze wedstrijd vond ik ons zeker beter. We hebben veel kansen gecreëerd en nagenoeg niks weggegeven. Bij die handsballen zat het ons niet mee. Het had gewoon gekund, maar uiteindelijk is het 2-1.’’ De trainer is trots op zijn team. „We hebben altijd gestreden en gespeeld om te winnen. Er stond een team. De eerste en derde periode waren goed, de tweede heeft ons behalve veel onrust weinig gebracht. Ik heb als liefhebber op de bank gezeten. Maarten is doorgebroken, Quincy heeft echt wat neergezet en ook Stef heeft zich enorm ontplooid. En we hadden met Tim en Tarik een geweldig centrum. De meesten blijven, dus hopelijk zetten we met elkaar een volgende stap.”

Marco Jansen