Kap uitheemse boomsoorten Oud Groevenbeek

ERMELO Esther Pertijs maakt als inwoner van Ermelo graag een wandeling over het landgoed Groevenbeek in haar woonplaats. Zij is ontdaan van de enorme kaalslag op een aantal plaatsen op het landgoed. Ze vraagt zich af of deze kaalslag wel onder de aandacht is gebracht.

Het gaat volgens haar vooral om het gedeelte tussen de bosbeskwekerij en het kasteeltje. De gang van zaken komt op haar niet over als verantwoord onderhoud. ,,Naast hele stukken gekapte grond spreken de enorme houtstapels boekdelen. Deze omgang met onze kwetsbare natuur lijkt mij niet wenselijk. Niet voor de Ermeloërs maar ook niet voor onze recreatieve sector.”

LUCHT EN LICHT Boswachter Inge van Kampen van Natuurmonumenten begrijpt de zorg van inwoners. Ze wijst erop dat kevers, vlinders en vogels zich het best thuis voelen op inheemse boomsoorten. Op het landgoed Oud Groevenbeek komen veel douglassen en lariksen voor. Dat zijn uitheemse boomsoorten die behoorlijk groot worden en zo veel licht wegnemen dat jonge inheemse bomen in de buurt weinig kans krijgen te groeien. Door nieuwe open plekken te maken creëert Natuurmonumenten lucht en licht. Daarvoor worden op een aantal plekken grote douglassen en lariksen weggehaald. Sommige dikke rechte stammen worden met zorg het bos uitgesleept. Hierdoor wordt de schade aan de gewenste inheemse soorten beperkt. Aangegeven wordt dat expres boomkruinen en kleinere bomen in het bos worden achtergelaten, zodat zich daar waardevol dood hout kan vormen. ,,Daar zijn kleine bosdieren, paddenstoelen en veel insecten gek op.” 

Volgens Van Kampen is er goed vooronderzoek gedaan. Burchten, nesten en holen worden met rust gelaten en er wordt voor gezorgd dat bomen om de aangewezen plaatsen vallen, zodat de omliggende begroeiing zo min mogelijk schade oploopt. Ook de grafheuvels worden tijdens de werkzaamheden ontzien.

NATUUR ONDER DRUK Natuurmonumenten bespeurt dat de natuur op de Veluwe onder druk staat. Door verdroging, de neerslag van stikstof en verzuring is de kruidenrijkdom van de bossen sterk afgenomen en daarmee ook de rijkdom aan insecten en vogels. Uitheemse boomsoorten als de lariksen en douglassen dragen hieraan bij. Ze overschaduwen letterlijk de groei van jonge bomen en vormen een dik pakket naalden waar jonge beuken en eiken, kruiden en bloemen niet meer doorheen kunnen groeien. Dat is, zo geeft Van Kampen op de site van Natuurmonumenten aan, dat nu, honderdzeventig jaar na de eerste aanleg van Oud Groevenbeek boswerkzaamheden op het landgoed worden uitgevoerd. ,,We willen dat er een sterk en natuurlijk bos ontstaat met een mooie afwisseling van soorten en leeftijden. Daarmee willen we het oude cultuurhistorische karakter van het landgoed versterken en haar oorspronkelijke rijkdom aan diersoorten zo veel mogelijk teruggeven.”

Productie van hout is volgens Van Kampen nooit een doel. Houtoogst is hooguit een bijproduct van natuurbeheer. Wanneer in een bos minder dan twintig procent van de natuurlijke bijgroei wordt gezaagd, is het planten van nieuwe bomen niet nodig. Het bos zorg daar dan zelf voor.

Wijnand Kooijmans