Kritische houding gewenst

De kogel is door de kerk. De meerderheid van de gemeenteraad van Ermelo kiest voor onderzoek naar drie langlopende dossiers. Welke, dat wordt in een later stadium besloten.

De roep van CDA en BurgerBelangen Ermelo om onderzoek naar vijf dossiers vindt geen genade in de ogen van de overige partijen. Ze vinden dat snelheid gewenst is. Deels is dat juist, het vertrouwen van de burger in de politiek moet voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2022 zijn hersteld. Maar de zweem blijft toch hangen dat geld bij het besluit van de meerderheid een belangrijke rol speelt, ondanks alle pogingen dit af te zwakken.

Goed is dat het correct handelen van de gemeente Ermelo wordt onderzocht. De indruk bestaat dat dit wellicht toch te veel is gericht op het functioneren van de portefeuillehouder van diverse langlopende dossiers, in dit kader oud-burgemeester André Baars. Natuurlijk is het goed om aan de weet te komen waarom hij in de kwestie van Bar Twinns steeds hoger beroep aantekende terwijl dit hem ontraden was. Met als gevolg een vernietigend oordeel van de Raad van State over het handelen van hem en de gemeente. Zoals de gemeente ook regelmatig is teruggefloten als het gaat om het niet handhavend optreden tegen Tomassen Duck To en pallethandel Ten Hove.

Van belang is echter ook aan de weet te komen waarom de wethouders nooit hebben ingegrepen, ook al werden ze dan mogelijk pas achteraf geïnformeerd over genomen besluiten. Of is hun kritiek onder de dekmantel beland? Zoals ook de rol van de raad het onderzoeken waard is. Via de besluitenlijsten van het college van burgemeester en wethouders hebben ze kennis kunnen nemen van besluiten al dan niet handhavend op te treden. Maar ook van de onvrede die leeft onder de bevolking. Dat heeft in de praktijk echter nooit geleid tot indringende vragen vanuit de raad.

Na de beeldvormende vergadering klinken er nu al geluiden vanuit mensen die betrokken zijn bij langlopende dossiers dat de zelfreflectie bij de gemeente er nog steeds niet is. En zelfs bij hen de vraag opkomt of ze, indien hun dossier wordt gekozen, wel mee moeten werken aan zo’n onderzoek.

Aangehaald wordt dat 95 procent van de burgers van Ermelo tevreden is over het functioneren van het gemeentebestuur. Daarbij wordt voorbij gegaan aan dat de diverse belangenorganisaties samen zo’n vijf- tot zesduizend inwoners vertegenwoordigen. En dat is op een bevolking van rond de 27.000 inwoners duidelijk meer dan de genoemde vijf procent ontevreden burgers.

Het feit dat door burgers vooraf al wordt getwijfeld of het onderzoek de gewenste resultaten aan het licht brengt moet te denken geven. Duidelijk is dat een gemeente het nooit iedereen naar de zin kan maken. Maar een meer kritische houding op voorhand rond het eigen handelen lijkt hier dringend gewenst.