Beleving

Daar zit je dan, twee uur rijden van Ermelo, in een weelderige tuin met bloeiende bloemen en struiken. Na meer dan een jaar opgesloten te zijn geweest in een appartementje, een verademing. ’s Morgens om 8 uur in het zonnetje achter in de tuin ontbijten, met alleen een oude haan die voorzichtig zijn schorre keel weer helder wil laten klinken om zijn mannelijkheid te tonen aan de vrouwelijke onderdanen.

De kanaries en zebravinkjes in de volière zijn er een beetje stil van, de poes komt af en toe kopjes geven omdat hij blij is dat er iemand is die hem gezelschap houdt. De Koikarpers en goudvissen dartelen rond in het water omdat ze het voer van de dag weer binnen hebben en de schildpadden moeten nog wakker worden in het ’s nachts afgekoelde terrarium.

In de kleine kas staan de bloemkolen uit te bollen en de kruidengeuren komen je tegemoet. Hoe goed kun je het hebben als oppasser? Gratis verblijf, goedkoop eten, volop natuur en wonen in een (kleine) dierentuin. De omgeving is prachtig, bos, heide, water en uitgestrekte landerijen. Géén overbevolking, en aaneengesloten gemeenten met uitgebreide industrieterreinen zijn hier ver te zoeken. Wat overheerst is de constante stilte die als een warme deken over je heen valt en de frisse lucht die je inademt. Dit gebied wordt in andere delen van ons land gezien als “achterland”, maar wat kunnen ze zich hier gelukkig prijzen wat woonomgeving betreft. Voor hen te hopen dat de grote aantallen vastgoedontwikkelaars nog lang wegblijven en niet hele dorpsgezichten veranderen, doordat gemeenten hun vergunningen verkwanselen om onder andere vorstelijke ‘representatieve’ gemeentehuizen te kunnen bouwen. De bijbehorende paleistuinen met bedriegertjes vervangen dan het schoolzwemmen, dat scheelt weer!

Als door een bij gestoken wordt mijn eigen woonsituatie me opeens pijnlijk duidelijk. Wonend aan een parkeerplein met winkels en supermarkten begint de herrie al vroeg in de ochtend, vaak ver vóór de officiële laad/lostijden, als de eerste vrachtwagens hun lading afleveren. Daarna de veegwagen, leging van glas-, kleding-, blikcontainers en de hele dag auto’s van bezoekers die af en aan rijden. Mensen die, boven al dit lawaai uit, schreeuwend een gesprek voeren, autoradio’s, véél leven op zo’n plein!

Maar ja, bij aanvaarding van de woning werd gezegd: “U kunt hier blijven wonen zolang u leeft, mevrouw. Dit complex is veilig en helemaal ingericht voor senioren. De meeste bewoners behoren tot die groep en wonen er met veel plezier. Alle faciliteiten in de buurt, winkels op loopafstand en uitzicht op een “levendig” plein”. Wat waren we blij, geen verhuizingen meer en oud worden te midden van de samenleving, wat wil je nog meer!? En dat ”leven” nemen we op de huur toe.

Helaas!….. Er werd niet vermeld dat er allang aan-, ver- en nieuwbouwplannen op de plank lagen. Jarenlange bouwwerkzaamheden om ons heen, ónder ons, tegenover ons en nu beginnen ze pal vóór ons het plein weg te vagen, winkels met een hoog plat dak en nieuwe appartementencomplexen te bouwen en het plein te herstructureren. Het vermelden niet waard of wel?

Geen levendigheid, wel doorléven! Benieuwd wat we verder nog gaan “beleven” uit de doos van Pandora!