‘Dankbaar voor kans die DVS mij biedt’

Ermelo - Blij kon hij niet zijn nadat DVS’33 een prima wedstrijd niet uitbetaald zag in winst tegen Staphorst (1-1). Maar Nicky van Hilten (24), nieuw bij de Ermeloërs, was toch gelukkig dat hij 90 minuten binnen de lijnen stond. “In dit team krijg ik de kans om het spel te spelen wat ik altijd heb gespeeld.’’

Marco Jansen

 De rechtsback uit Almere was de eerste helft vaak het beginpunt van een aanval of een gevaarlijk moment, met zijn crosspasses en rushes langs de zijlijn. Zo zette hij vlak na de 1-0 van Benjamin Roemeon de aanvaller vrij voor de keeper, maar de bal ging over. DVS domineerde de eerste helft vrijwel volledig en hield Staphorst constant onder druk, ook na de onverwachte tegentreffer van Sander de Grote. Van Hilten kwam vlak voor rust in scoringspositie, nam de bal uit de lucht, maar mikte over. “Ik vind aanvallen even leuk als verdedigen en in dit team krijg ik er de kansen voor om de zijkant te bespelen, mee op te komen en het spel te overlappen met de buitenspelers. Als ik alleen moest verdedigen, had ik dat minder leuk gevonden.’’

Van Hilten is dankbaar dat hij weer op het veld staat na een zware blessure en een reeks van drie operaties. “Nog voor corona heb ik mijn rechter kuitbeen gebroken en kreeg ik plaatjes en schroeven in mijn enkel. Een pin was te lang en moest worden verwijderd. Daarna kreeg ik een infectie in mijn bot en moest alles eruit. Ik ben blij dat ik in coronatijd geholpen ben, want wie weet wat de gevolgen anders voor mijn been waren geweest.’’

Tijdens zijn blessure werd het contract dat hij had bij het eerste elftal van de profs van Almere City niet verlengd. “Ik ben door blijven trainen bij Jong Almere en heb alles op me af laten komen. Ik was transfervrij en heb rustig afgewacht. DVS werd als één van de weinige clubs echt concreet. Ik ben dankbaar voor de kans die ze me gegeven hebben.’’

De verdediger zag hoe de Ermeloërs tegen Staphorst uit prima veldspel kans na kans kregen. “De eerste helft speelden we het elke keer tot aan hun zestien heel goed uit. De bal hielden we in het midden en van daaruit kwamen we goed door. Staphorst kreeg geen grip op onze middenvelders. Maar in de eindpasses en schoten op goal was het telkens net niet.’’ Van Hilten en zijn teamgenoten waren er in de pauze nog vrij rustig onder. In de kleedkamer was er het vertrouwen dat de bal moest gaan vallen. Maar keeper Jorick Maats bleek ook na rust vrijwel niet te kloppen. “De tweede helft werden we wat ongeduldig, maar kregen wel de grootste kansen. Dat we niet scoorden, lag aan hun keeper, die hartstikke goede ballen pakte, maar deels ook aan onszelf. Toen die penalty (Roemeon miste in de extra tijd) ook nog gestopt werd, wist ik dat we nog lang door konden spelen, maar de bal er niet meer in zou gaan.’’

Coach Peter Wesselink had ondanks het tegenvallende resultaat genoten. “Ik ben ook gewoon een liefhebber. Het klinkt raar, maar het was een geweldige wedstrijd, we hebben een hoog niveau gehaald met elkaar.’’